Odra to bardzo zaraźliwa choroba wirusowa wywołana przez RNA wirusa z rodziny Paramyxoviridae, przenoszona drogą powietrzną (inhalacyjną) i kropelkową poprzez aerozol wydzielin dróg oddechowych i śliny oraz przez bezpośrednią styczność z wydzieliną jamy nosowo-gardłowej chorego. W populacji nie szczepionej jeden chory zaraża średnio aż 12-18 osób. Po zetknięciu się z chorym na odrę ryzyko zachorowania wynosi 90–95%, przy czym chory jest zaraźliwy dla otoczenia w okresie średnio 4 dni przed wystąpieniem charakterystycznej wysypki na skórze i do 4 dnia po jej pojawieniu się. Wirus odry przeżywa do 2 godzin na powierzchniach skażonych (zabrudzonych) wydzielinami chorych. Okres wylęgania choroby wynosi 6 – 19 dni (średnio 13 dni). Wirusy odry dostają się do organizmu przez usta lub nos oraz przez spojówki Praktycznie u wszystkich chorych (98-99%) odra przebiega typowo z wysoką gorączką do 39 – 41°C i charakterystyczną czerwoną, grubo plamisto-grudkową wysypką oraz zapaleniem spojówek, światłowstrętem i napadowym suchym kaszlem. Za osoby uodpornione uznaje się te, które mają udokumentowane dwukrotne szczepienie przeciwko odrze lub przechorowały odrę.

Przebieg choroby u niemowląt i małych dzieci (do lat sześciu) jest o wiele cięższy niż u dzieci starszych i nastolatków. Odra przebiega też ciężko u osób dorosłych, a u połowy z nich dochodzi do rozwoju poważnych powikłań poodrowych, do których należą: biegunka i odwodnienie, zapalenie płuc, zapalenie mózgu, drgawki i najgroźniejsze z nich , prowadzące do zgonu podostre stwardniające zapalenie mózgu, które rozwija się najczęściej kilka lub kilkanaście lat po zachorowaniu na odrę. U 1-2 osób/1000 chorych choroba kończy się zgonem.

Odra jest szczególnie niebezpieczna dla wszystkich osób z niedoborami odporności (zwłaszcza chorych na białaczkę, chłoniaki, zakażonych HIV), również niedożywione dzieci oraz kobiety w ciąży należą do grup ryzyka rozwoju szczególnie poważnych powikłań odry i zgonu.

Sytuacja epidemiologiczna odry w krajach UE/EOG od kilku lat ma tendencję wzrostową. W Polsce w 2017 r. zgłoszono 58 zachorowań na odrę, natomiast w okresie od 1 stycznia do 31 października 2018 r. zarejestrowano już 144 przypadki. Niepokojącym zjawiskiem jest pojawianie się lokalnych ognisk epidemicznych, w których chorują głównie osoby nieszczepione - zwłaszcza dzieci oraz obcokrajowcy z krajów o wysokiej zapadalności na odrę. Epidemiolodzy oceniają, że rozprzestrzenianie się odry w Europie wynika z niedostatecznego stanu zaszczepienia. Szczepienie co najmniej dwiema dawkami szczepionki przeciw odrze, śwince i różyczce (MMR) w odstępie co najmniej 4 tygodni zapewnia trwałą ochronę i pozostaje najskuteczniejszym sposobem zapobiegania dalszemu rozprzestrzenianiu się choroby. Niestety wciąż w 20 z 27 krajów UE/EOG , w tym też Polsce stan zaszczepienia przeciw odrze jest poniżej 95%, a tylko taki zapewnia odporność zbiorowiskową, w tym ochronę osób, które z powodu wieku (niemowlęta) lub stanu zdrowia (np. osoby z zaburzeniami odporności) nie mogą być zaszczepione. Najbardziej efektywne jest szczepienie wykonywane przed zetknięciem się z osobą chorą, zakaźną dla otoczenia, np. u dzieci w ramach Programu Szczepień Ochronnych lub u dorosłych dotychczas nie szczepionych. Zalecane jest, aby po kontakcie z chorym na odrę nieuodpornione osoby zaszczepić szczepionką MMR, która podana w ciągu 72 godzin po kontakcie z chorym może zapobiec zachorowaniu lub przynajmniej złagodzi przebieg choroby. Zaszczepienie MMR w okresie wylęgania odry nie zaostrzy jej przebiegu.

Co roku 1 grudnia obchodzony jest Światowy Dzień AIDS. Dzień ten przypomina, że zakażenia HIV to problem wciąż aktualny. Warto działać na rzecz jego rozwiązania także przez pozostałe dni w roku- poznając i upowszechniając informacje na temat HIV/AIDS, sposobów ograniczania ryzyka zakażenia, testując się w kierunku HIV, działając bez uprzedzeń w życiu prywatnym i zawodowym oraz solidaryzując się z osobami, które cierpią z tego powodu. Ograniczenie rozprzestrzeniania się HIV/AIDS w Polsce i na świecie jest jednym z priorytetowych zagadnień zdrowia publicznego. Wprowadzenie leczenia antyretrowirusowego (ARV) spowodowało spadek liczby zachorowań na AIDS oraz spadek śmiertelności z powodu AIDS. Dzięki zastosowaniu nowych leków zmieniło się oblicze choroby, która ze śmiertelnej stała się przewlekłą.

Problem jednak nadal istnieje, o czym mówią chociażby statystyki. Od wdrożenia badań w 1985 r. do 30 czerwca 2018 r. stwierdzono w Polsce 23.233 zakażenia HIV, odnotowano 3.619 zachorowań na AIDS, a 1.398 chorych zmarło- wynika ze statystyk Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego Państwowego Zakładu Higieny. W 2017 r. rozpoznano 1.193 nowe przypadki zakażenia. Do zdecydowanej większości z nich dochodzi w Polsce drogą kontaktów seksualnych.

23 listopada ruszyła kolejna odsłona kampanii Krajowego Centrum ds. AIDS pod hasłem „Mam czas rozmawiać”. Kampania edukacyjna pokazuje, że rozmowa na temat HIV i testowania jest normalnym i naturalnym sposobem dbania o zdrowie swoje i swoich bliskich oraz elementem edukacji zdrowotnej w rodzinie. Bardzo często życzymy sobie zdrowia, ale za tym powinny iść także czyny- na przykład rozmowa o bezpieczniejszych zachowaniach seksualnych lub wykonaniu testu w kierunku HIV.

Więcej informacji można znaleźć na stronie kampanii: https://mamczasrozmawiac.aids.gov.pl\

Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej w Żurominie dzięki dofinansowaniu ze Starostwa Powiatowego w Żurominie zakupił defibrylator transportowy dla Podstawowego Zespołu Ratownictwa Medycznego.

Zakupiony defibrylator marki Lifepak 15 firmy Physio Control to zaawansowany defibrylator-monitor do zastosowań w karetkach pogotowia. Konstrukcja urządzenia zawiera wiele innowacyjnych rozwiązań klinicznych i technicznych, m.in. nieinwazyjny monitoring tlenku węgla, pulsoksymetrię, funkcję metronomu, która ułatwia resuscytację krążeniowo-oddechową. Zakupiony defibrylator transportowy posiada również funkcję telemetrii umożliwiającą zdalne przesłanie do szpitala EKG pacjent. Możliwość skorzystania z teletransmisji powoduje, że już w czasie transportu chorego zespół karetki otrzymuje informację, gdzie należy kierować pacjenta. To zaawansowana pomoc w leczeniu pacjentów kardiologicznych.

Defibrylator to niezbędny sprzęt medyczny służący ratowaniu życia ludzkiego, poprawia jakość opieki nad pacjentem.

Defibrylator kosztował 84 831,75 zł., a jego zakup został dofinansowany przez Starostwo Powiatowe w Żurominie w kwocie 80 000,00 zł.

34 miejsca dla aut wraz z ciągami pieszymi powstało przy żuromińskim szpitalu na nowo pobudowanym parkingu.  Całość terenu jest utwardzona, wydzielono także 3 miejsca dla osób niepełnosprawnych. Parking zlokalizowany jest od strony ul. Szpitalnej.

To istotna zmiana z punktu widzenia pacjenta, a także odwiedzających szpital,  bowiem problem ze znalezieniem miejsc parkingowych wokół szpitala dawał się we znaki zarówno jednym, jaki i drugim, którzy nierzadko nie mieli gdzie pozostawić swojego samochodu. Budowa nowych miejsc parkingowych to zmiana mająca na celu podniesienie komfortu pacjentów i odwiedzających ich gości.

Koszt materiałów do budowy parkingu wyniósł 72 869,19 złotych, z czego 70 000,00 zł. zostało pokryte z budżetu Powiatu Żuromińskiego, pozostałą część zapłacił szpital.

Mieszkanki naszego regionu, jak również kobiety z miejscowości spoza powiatu żuromińskiego coraz chętniej decydują się na urodzenie dziecka w SPZZOZ w Żurominie. W 2017 roku odbyło się 413 porodów, zaś do końca października bieżącego roku odnotowaliśmy 353 porody, czyli o 46 więcej niż w tym samym czasie roku poprzedniego. Mamy nadzieję, że rok 2018 będzie rokiem rekordowym, jeśli chodzi o ilość urodzeń.

Zapewniamy, że cały czas podejmujemy wysiłki, by usługi medyczne były na wyższym poziomie, ku zadowoleniu naszych pacjentek. Zarówno w Oddziale Ginekologii i Położnictwa, jak i w Poradni Ginekologiczno-Położniczej pracują lekarze specjaliści z zakresu ginekologii i położnictwa, a także wykwalifikowany zespół położnych i pielęgniarek.

SPZZOZ w Żurominie realizował projekt pod nazwą ”Zaopiekuj się mną! SPZZOZ w Żurominie naprzeciw potrzebom osób niesamodzielnych, zwłaszcza w wieku 65+”, w ramach którego został utworzony Dzienny Dom Opieki Medycznej.
Świadczenia w okresie realizacji projektu, tj. od 01.12.2016 r. do 31.05.2018 r. były finansowane ze środków europejskich. Od 01.06.2018 r. zgodnie z umową o dofinansowanie SPZZOZ ma możliwość udzielania świadczeń w ramach DDOM z prawem do pobierania opłat za udzielane świadczenia bez możliwości generowania dochodu.
Koszt osobodnia wynosi 100,00 zł. (opłata w formie zaliczki)
Udzielanie świadczeń rozpocznie się po zebraniu grupy minimum 10 osób
W ramach Dziennego Domu Opieki Medycznej, w warunkach pobytowych zbliżonych do domowych, można skorzystać z opieki lekarskiej, pielęgnacyjnej, opiekuńczej, psychologicznej, usług rehabilitacyjnych oraz innych wspomagających usług medycznych i edukacyjnych, wymaganych stanem zdrowia pacjenta. Osoby korzystające ze świadczeń będą przywożone i odwożone zorganizowanym przez szpital środkiem transportu oraz będą otrzymywać posiłki w trakcie dziennego pobytu.
Do DDOM przyjęte będą osoby bezpośrednio po przebytej hospitalizacji jak również osoby, które w okresie ostatnich 12 miesięcy korzystały ze świadczeń zdrowotnych z zakresu leczenia szpitalnego i w ocenie skali poziomu samodzielności Barthel muszą mieścić się w granicach 40-65 punktów oraz posiadać prawo do korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych. W DDOM przebywać może od 10 do 14 osób maksymalnie po 8 godzin dziennie.
Skierowanie do DDOM można uzyskać od lekarza POZ oraz w przypadku pacjentów po hospitalizacji lekarz udzielający świadczeń w szpitalu.

Zachęcamy do korzystania z usług Dziennego Domu Opieki Medycznej.
Szczegółowe informacje:
tel. 23/657-22-01 wew. 326 , email: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.