OPINIA DYREKTORA DEPARTAMENTU LEŚNICTWA W MINISTERSTWIE ŚRODOWISKA

         W przypadku zwierzęcia zabitego w wyniku zdarzenia komunikacyjnego należy kierować się przepisami ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U z 2006 r. Nr 236, poz.2008, z późn. zm.) - Art. 5  ust. 1-5 tego aktu wskazuje podmioty odpowiedzialne za utrzymanie czystości i porządku na określonych terenach. Są nimi właściciele nieruchomości ( zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt  4 ustawy określenie to oznacza także współwłaścicieli, użytkowników wieczystych oraz jednostki organizacyjne i osoby posiadające nieruchomości w zarządzie lub użytkowaniu, a także inne podmioty władające nieruchomością ), wykonawcy robót budowlanych, przedsiębiorcy użytkujący tereny służące komunikacji publicznej, zarządcy dróg, a w pozostałych przypadkach gmina. 

        Zarządca  drogi, wykonując swój obowiązek utrzymania porządku i czystości na drodze, będzie mógł, oprócz podjęcia samodzielnych działań, zwrócić się o pomoc do gminy, która dysponuje urządzeniami do zbierania, transportu i unieszkodliwiania zwłok zwierzęcych lub ich części. Nikt inny, w szczególności Skarb Państwa, czy zarządca drogi, nie posiada odpowiednich urządzeń do unieszkodliwiania zwłok zwierzęcych, żaden przepis nie nakłada na nich obowiązku posiadania takich urządzeń.

         Z tego względu, także w przypadkuzabicia zwierzęcia w wyniku kolizji drogowej, stwierdzić należy, że ostatecznie obowiązana do zajęcia się zwłokami zwierzęcia łownego i ich unieszkodliwienia będzie gmina. W przypadku zwierzyny rannej w wyniku zdarzenia drogowego w art. 33 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z  2003 r. Nr 106, poz. 1002, z późn. zm.) ustawodawca określił przesłanki konieczności uśmiercania zwierzęcia. Zaliczył do nich m.in. względy humanitarne, konieczność sanitarną i nadmierną agresywność powodującą bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia ludzkiego, dla zwierząt hodowlanych lub dziko żyjących. W przypadku kolizji drogowej, gdy pojawi się konieczność bezzwłocznego uśmiercenia zwierzęcia łownego w celu zakończenia jego cierpień, potrzebę jego uśmiercenia musi stwierdzić najpierw lekarz weterynarii, ewentualnie członek Polskiego Związku Łowieckiego, inspektor organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, funkcjonariusz Policji, straży miejskiej lub gminnej, Straży Granicznej, pracownik Służby Leśnej lub Służby Parków Narodowych, strażnik Państwowej  Straży Łowieckiej, strażnik łowiecki lub strażnik Państwowej Straży Rybackiej. Zgodnie z cytowaną ustawą, w sytuacji, o której  mowa, dopuszczalne jest użycie broni palnej przez osobę uprawnioną.